۱۳۸۷ فروردین ۱۹, دوشنبه

سايه شوم جنگ

نميدانم تا به حال گذرتان به كشتارگاه افتاده است يا نه ؟ صبح زود در همهمه و شلوغي مرغهاي بخت برگشته را با كاميون وارد كرده و تا از گيجي سفر شبانه و بي خوابي آن خارج شوند به صف شده و در حالي كه مست زرق و برق محيط اطرافشان هستند ،
يك شوك الكتريكي خفيف دريافت كرده و در خلسه آن پايشان به قلاب افتاده و سروته ميشوند . آخرش هم كه معلوم است ؛ يك ضربه كوچك تيغ و تمام .
بررسي اوضاع و احوالي كه هم اكنون بر منطقه حاكم است نشان ميدهد ما درآنجايي هستيم كه قلاب را ميخواهند به پايمان انداخته و سرو ته مان كنند . هنوز در گنگي زماني كه محمود قشنگ زمام امور را دردست گرفت بوديم
كه به صف شديم و در سرمستي انرژي هسته اي چنان غوطه ور گرديديم كه نفهميديم دارند شوكي به ما وارد ميكنند كه نفهميم چه زمان سرو ته مان كرده اند .
بوي جنگ مي آيد . بدجور بوي جنگ مي آيد . اوضاع چنان ملتهب است كه حتي كشورهايي مثل نيوزلند هم براي آنكه از قافله عقب نمانند نيروهاي خود را اعزام نمودند تا درتقسيم غنائم شريك شوند.
خوشبينانه ترين نظر اين است كه حمله بر خلاف جنگ با عراق تنها به صورت موردي و محدود به تاسيسات هسته اي خواهد بود . حتي اگر اين فرض را هم قبول كنيم بايد به خاطر داشته باشيم كه تاسيساتي مثل نطنز و بوشهر
در حال حاضر بخشي از سوخت مورد نياز خود را دريافت كرده كه در صورت بمباران اين مناطق ميتواند فاجعه هاي انساني به بار آورد . اين اگر خوشبينانه ترين فرض باشد بايد بلرزيم از بدبينانه ترين بخش آن كه حمله گسترده
و همه جانبه خواهد بود كه نه تنها به تاسيسات هسته اي كه به هرآنچه زير ساخت صنعتي و اقتصادي اين كشور است .
يادمان باشد اين حمله را با موشكهاي صدام كه يكي در ميان عمل ميكرد نبايد مقايسه كنيم و به دانيم هر يك موشكي كه در اين تهاجم شليك شود حداقل 10 برابر آن موشكها قدرت دارد و بايد براستي بترسيم از آنچه كه اتفاق خواهد افتاد.
چه كاري بايد بكنيم ؟ راهيمايي ؛ كمپينگ ؛ اعتراض به سازمانهاي جهاني ؟ حدود يكسالي است كه ميدانيم خطر بيخ گوشمان است اما به دليل طبيعت مان خود را به خواب زده ايم . آنگاه كه دنيا فرياد بر آورد نبايد حمله اي به ايران
صورت بگيرد ما ها گفتيم نه بابا ايران مثل عراق نيست ، آمريكا به اينجا حمله نخواهد كرد . اما حالا كه فريادهاي جهاني مخالفت به اين حمله نيز رو به خاموشي است بازهم ميخواهيم بنشينيم و در روياهايمان غرق شويم .
تو را به خدا يك نفر ما را بيدار كند .

هیچ نظری موجود نیست: